Bir Nargile Takımı Kap Evde Kal

Herşey lise yıllarında arkadaşlar ile gidilen bir kafe ile başlayan, fakat bir türlü sana gelmeyen sıra ile biter bu macera. Kafeye gider oturursun, herkesin ilk defa içer gibi beklediği nargile, garsonun neyli içersiniz sorusuyla şöyle bir cevap verilir:

- "Çilek olsun yada yok yok karpuz olsun." denir. Garson ne dese inanırsın peki?
- "Karpuz çilek vereyim? "
 

Herkesin kabul etmesi beklenir birde çay söylenir. 

Gelen nargile okadar hızlı hızlı içilirki tütün yanar biter. Ardından şu sözler söylenir:
Kanka dur daha açılmadı, bi köz daha atalım denir ama boşuna. Heves kalır kursağında değil mi? Benim için aynı şekil kafede nargile macerası son bulur. Peki neden son bulur? Ta ki kendim yapmayı öğrenene kadar. Üç beş atarak biriktirdiğin para ile bir nargile takımı alıp evde denemek okadar zevkli ve güzel geliyorduki. Tek başına bu zevki, hazzı yaşamak gerçekten çok güzel gelir insana. Ne marpuç sırası beklersin nede hızlı biten bir nargile. Birde yanında demliğin oldumu tam olurdu herşey. Nargile bambaşka birşey olur kendisi. Bağımlılıkmı hayır tabikide, ayda 2 3 kere içilen şeyin ne bağımlılığı be! Hem ekonomik hemde rahat.
Haydi şimdi senin sıran, sende bir nargile takımı kap evde kal. 


Serhat Karatepe
serhatkaratebe@gmail.com